жетим

ар.

1. сирота;

жетим өз киндигин өзү кесет погов. сирота сам себе пуповину обрезает;

жерге түшкөн - жетимдики погов. что на пол упало, то сиротское;

2. перен. короткий;

жетим кабырга самые короткие рёбра;

жетим сүмбө короткий шомпол;

жетим көпөлөк см. көпөлөк 2.